清水出芙蓉,天然去雕饰。
翩若惊鸿,婉若游龙。
一顾倾人城,再顾倾人国。
松风吹解带,山月照弹琴。王维
一片丝罗轻似水,洞房西室女工劳。花随玉指添春色,鸟逐金针长羽毛。蜀锦谩夸声自责,越绫虚说价犹高。可中用作鸳鸯被,红叶枝枝不碍刀。——罗隐《绣》
山影送斜辉,波光迎素月。
红豆生南国,春来发几枝
入我相思门,知我相思苦,长相思兮长相忆,短相思兮无穷极。
月上柳梢头,人约黄昏后。
休言半纸无多重,万斛离愁尽耐担。
时挑野菜和根煮,旋斫生柴带叶烧。
在天愿作比翼鸟,在地愿为连理枝。——白居易长恨歌
风住尘香花已尽,日晚倦梳头。物是人非事事休,欲语泪先流。
闻说双溪春尚好,也拟泛轻舟。只恐双溪舴艋舟,载不动许多愁。
此情可待成追忆,只是当时已惘然。-李商隐《锦瑟》
岸苇新花白,山梨晚叶丹。
曾经沧海难为水,除却巫山不是云。
多情自古伤离别。更那堪冷落清秋节。
相思相见知何日?此时此夜难为情。
香雾云鬟湿,清辉玉臂寒。
皎若太阳升朝霞,灼若芙渠出鸿波。
天不老,情难绝。心似双丝网,中有千千结。
似此星辰非昨夜,为谁风露立中宵。——黄景仁绮怀诗二首其一
邯郸驿里逢冬至,报膝灯前影伴身。
入我相思门,知我相思苦,长相思兮长相忆,短相思兮无穷极。-李白《三五七言》
身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通.
赌书消得泼茶香,当时只道是寻常。
风卷葡萄带,日照石榴裙。
解释春风无限恨,沈香亭北倚阑干。
昔我往矣,杨柳依依;今我来思,雨雪霏霏------<<诗经.小雅.采薇>>