胪边人似月,皓腕凝霜雪。
平生不会相思,才会相思,便害相思。-徐再思《折桂令》
秋山念君别,惆怅桂花时。
悲歌可以当泣,远望可以当归------汉乐府民歌<<悲歌>>
忆在山中时,丹桂花葳蕤。
镜中貌,月下影,隔帘形,睡初醒。
昨夜西风凋碧树,独上高楼,望尽天涯路。
三国周郎赤壁。乱石穿空,惊涛拍岸,卷起千堆雪。江山如画,一时多少豪杰。
深知身在情长在,怅望江头江水声。-李商隐《暮秋独游曲江》
我闭紧嘴,风却像是一只有力的手,窒息着我的呼吸,逼迫我不时地张一张嘴。就在这一刹那,它也会往我的口腔里扬一把土,类似一个恶作剧的孩子。
鸣笙起秋风,置酒飞冬雪。
天涯地角有穷时,只有相思无尽处。
在在飞花尽是侬,不留一点旧时容。何当大计出关右,满盏干戈红袖中。
空山新雨后,天气晚来秋。明月松间照,清泉石上流。竹喧归浣女,莲动下渔舟。随意春芳歇,王孙自可留。
名花倾国两相欢,常得君王带笑看。解释春风无限恨,沈香亭北倚阑干。
文章已满行人耳,一度思卿一怆然。
怕夜长,怕风钻,时常受风病来缠。
野火烧不尽,春风吹又生。
年轻人,笑话咱,说我糊涂又装憨。
弱水遥遥,终遥不过蓬岛和俗世的界与圈。
塞下秋来风景异,衡阳雁去无留意。
君生我未生,我生君已老。君恨我生迟,我恨君生早。
还君明珠双泪垂,恨不相逢未嫁时。
年老苦,说不完,仁人君子仔细参。
桃花潭水深千尺,不及汪伦送我情。-(唐)李白
怒发冲冠,凭栏处,潇潇雨歇。
物是人非,杳杳无音信。
十年生死两茫茫,不思量,自难忘。
莫笑农家腊酒浑,丰年留客足鸡豚。
君生我未生,我生君已老.恨不同生时,日日与君好.