碧井床空天影在,小山人去桂丛疏。
不戚戚于贫贱,不汲汲于富贵。
思飘明月浪花白,声入碧云枫叶秋。
眉如翠羽,肌如白雪,腰如束素,齿如含贝。——宋玉
闲静似娇花照水,行动如弱柳扶风。
唯将终夜长开眼,报答平生未展眉。——元稹遣悲怀三首其三
连环情未己,物是人非,月下疏梅似伊好。
春风得意马蹄疾,一日看尽长安花。
夫大寒至,霜雪降,然后知松柏之茂也。-《淮南子》
泪纵能乾终有迹,语多难寄反无词。——陈端生寄外
聘聘袅袅十三余,豆蔻梢头二月初.春风十里扬州路,卷上珠帘总不如
寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。
天下快意之事莫若友,快友之事莫若谈。-(清)蒲松龄
粉腮红润,秀眸惺忪。
曾经沧海难为水,除却巫山不是云。
欲他征夫早归来,腾身却放我向青云里。
深知身在情长在,怅望江头江水声。
春葱玉指如兰花,三寸金莲似元宝。
抽刀断水水更流,举杯消愁愁更愁。
岁去冰未已,春来雁不还。
这次我离开你,是风,是雨,是夜晚;你笑了笑,我摆一摆手,一条寂寞的路便展向两头了。-郑愁予《赋别》
涧道馀寒历冰雪,石门斜日到林丘。
盈盈一水间,脉脉不得语。
我本将心比明月,奈何明月照清渠。
含词未吐,气若幽兰。
昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。
侧身睡,翻身难,浑身疼痛苦难言。
身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通。-李商隐《无题》
却嫌脂粉污颜色,淡扫蛾眉朝至尊。
绿杨芳草长亭路,年少抛人容易去。楼头残梦五更钟,花底离情三月雨。无情不似多情苦,一寸还成千万缕。天涯地角有穷时,只有相思无尽处。